Tarasowe życie :-)

Witajcie kochani-bardzo dziękuję za wszystkie mile komentarze z poprzedniego posta.

Dzisiaj chciałabym opowiedzieć o naszym świeżo upieczonym tarasie.

 Projekt naszego domu przewidywał ze taras wypadł  z tyłu budynku, czyli  ze strony północnej.

Taras jest po to, aby się na nim wygrzewać a nie marznąć. 

Wiec postanowiliśmy tego tarasu nie robić wcale.

Mieszkając kilka lat życie samo nam podpowiedziało, gdzie go umiejscowić aby było funkcjonalnie. Wiec zrobiliśmy go tam gdzie nam pasowało a nie architektowi.

 Powstały nowe dodatkowe drzwi aby ułatwić komunikację.

Budowa naszego tarasu nie była łatwa, ponieważ działka jest z lekkim spadem. Wiec taras nie wyszedł na ziemi a wsparł się na betonowych slupach i zawisł w powietrzu ponad 

1 metr nad ziemią :-).

Dopiero po 5 latach mieszania cieszymy się swoim wybiegiem.

 Lepiej późno niż później, jak to mówią starzy Indianie :-).

W tym roku wraz z mężem położyliśmy deski. Zajęło nam to dwa dni -pracowaliśmy od rana do późnego popołudnia. Motywacja była niecodzienna -wiec szliśmy do przodu jak torpeda.

W ten sposób powiększyliśmy swoja powierzchnie mieszkalną o prawie 60m kwadratowych. Nie da sie ukryć taras jest pokaźnych rozmiarów. Mankamentem jest to, ze jest w kształcie litery L, wiec nie jest super ustawny, za to słonce na nim świeci cały dzień.

Urządzanie takiej powierzchni, to podobna robota do urządzania domu.

Podzieliłam go na kilka stref :-). Dzisiaj na zdjęciach pokaże pierwszą pod nazwą-

 CICHY KĄCIK.

To miejsce najbardziej zaciszne położone daleko od spojrzeń ulicznych gapiów. Tam pijemy poranna kawkę lub wieczorkiem sączymy drinki. Mozna posiedzieć i poczytać w spokoju. Pogoda i ilosc komarów czasami nie sprzyja przebywaniu. Ale my im na przekór -pryskamy się jakimś ustrojstwem i nas omijają, zapominając po co właściwie tam przyleciały.

Uprzedzam ze będzie sporo zdjęć :-)

do zobaczenia -niebawem pokaże druga strefę tarasu :-)

dużo słońca życzę

Lucy